دلـــم گرفته آســـمون نمــي تونم گريه کنم

شکنجه مي شم از خودم نمي تونم شکوه کنم

انـــگاري کـــوه غصــه ها رو سينه ي من اومده

آخ داره بــــاورم مــــي شـــه خنده به مــا نيومده

دلـــم گرفته آســـمون از خودتم خسته تـرم

تـــــو روزگــــار بي کــــسي يه عـمره که دربه درم

حتي صداي نفسم مي گه که توي قفسم

من واســــه آتيش زدن يــــه کوله بار شب بسـم