سلام

داشتم الویه درست میکردم! دیدم سیبش نسبت به همیشه زیاده و سسش هم کمتر از همیشه بود !

خلاصه این مواد را مخلوط کردیم و سس را هم اضافه کردیم . موقع خوردن که شد دیدم طعمش مثل همیشه نیست . همه این تفاوت مزه را احساس کردند . به خوشمزگی همیشه نبود .

سیب تنها یا مرغ تنها یا تخم مرغ تنها یا .......به تنهایی طعم خوبی شاید نداشته باشه ولی وقتی همه اینها در کنار هم قرار بگیرند ( اونم به نسبت مشخصی ) طعم خیلی خوبی پیدا میکنند .

با خودم فکر کردم که یه غذای ساده اگه یه اپسیلن موادش جابجا بشه وبه اندازه کافی نباشه حالا یا زیاد باشه یا کم باشه چقدر زود احساس میشه و اون غذا دیگه غذای همیشگی نمیشه . اونوقت حالا بیاییم سراغ کارها و اعمالمون . هرکاری دوست داشته باشیم به هراندازه ای که عشقمون میکشه ! انجام میدیم و بعد هم انتظار داریم چیز خوبی از آب دربیاد !

میگیم دعاهامون مستجاب نمیشه . بعدم میگیم ما که نماز میخونیم ، روزه هم میگیریم ، دروغ هم نمیگیم ، غیبت هم نمیکنیم و.......... پس چرا دعامون مستجاب نمیشه ؟‍؟؟؟

خب وقتی یه اپسیلن سس غذا کم باشه چی میشه که اون دیگه غذای همیشگی نمیشه ؟؟؟ معنویات هم همینطوره وقتی این همه افراط و تفریط داریم انتظار داریم همه چی سرجای خودش باشه ؟؟؟

خب بنده خدا !!! تو نماز میخونی ولی شاید کارهای دیگری که باید انجام بدی را نمیدی . شاید سس غذات کم شده !! شاید سیب غذات زیاد شده !! شاید احترام به بزرگترت کمرنگ شده . شاید نیکی کردنت کمتر شده ! شاید در روزه گرفتن افراط کردی ولی در کمک به دیگران تفریط !!!

دیدین بعضیا حجاب افراطی دارند !!! ( سوء برداشت نشه ها . منظورم حجابی اضافه برچیزی که اسلام گفته هست .) ولی اخلاق درست و حسابی ندارند . از اینطرف افراط کردند از اونطرف تفریط !

طرف در کمیت نمازش افراط میکنه در کیفیتش تفریط ! هزار بار سبحان الله میگه در رکوعش ولی معنی هیچ کدوم را هم نمیفهمه !!! خب بنده خدا سه بار بگو ولی با حضور ذهن و قلب بگو !!

طرف میگه من حوصله نماز خوندن ندارم ، طاقت روزه گرفتن ندارم ، ولی حاضرم هزار تا مسکین را طعام بدم . اخلاق خوبی با اطرافیانم دارم . کمک به دیگران میکنم و ...... این یعنی افراط و تفریط . یعنی گرفتن یه قسمت و رها کردن یه قسمت دیگه . یعنی زیاد بودن سیب و کم بودن سس !!

بعضیا یه قسمت هایی از دین را گرفتند و بقیه را رها کردند . خب این چیز قشنگی را بوجود نمیاره . مثل الویه میشه که اگه یکی از موادش  نباشه دیگه اون طعم خوبش را نداره . دین کلش قشنگه . همه قسمتهاش در کنار هم قشنگه . و اونوقته که میشه اسم مسلمان و مومن روی فرد گذاشت . علاوه بر اینکه باید همه واجبات و محرمات در کنارهم رعایت بشه حد اعتدال و وسط هم باید در هرکاری نگهداشته بشه . چون اصلا همین دین با افراط و تفریط مخالفه . پس میشه گفت افراط و تفریط هم یه قسمتی از همین دینه که همه چیزش در کنار هم قشنگه .....

یکم با خودم فکر کردم که چرا اسلام با افراط و تفریط مخالفه . میدونید به چه نتیجه ای رسیدم ؟؟؟ اون الویه ای که طعم همیشگی را نداشت منو نسبت به الویه که اینقدر دوست داشتم یه خرده بی میل کرد . یعنی اگه چند بار دیگه از این الویه ها ی افراط و تفریطی ! بخورم کلا دیگه از این غذا زده میشم !

خب دین هم همینطوره . اگه حساس شدی رو یه قسمت و رویه افراط را پیش گرفتی خب ناخودآگاه خسته میشی بعد از یه مدت  ( اگه مثلا وسواس پیدا کردی در وضو گرفتن بعد از یه مدت روح و جسمت آزرده خاطر میشه ). و بعد هم نمیگی که من حد وسط را نگرفتم ! میگی حتما اسلام همینطوره و دیدت نسبت به اسلام عوض میشه . برا همینه که اگه همه قسمتهای دین با هم باشه و حد وسط رعایت بشه قشنگ میشه و اونوقته که زیبایی دینت را درک میکنی .....

روایت زیبایی هست که میگه فضیلت انسان در نگهداشتن حد وسط میان افراط و تفریط است .

ببخشید یکم طولانی شد . هرچند بازم دوست داشتم حرف بزنم :دی