زیباترین گل وجود ،فاطمه بر شاخسار نبوت شکفته است

میلاد فاطمه (س) ، اذان عشق در گوش هستی است

سرود عفاف ، بر لب وجود است

جوشش کوثر ، بر کرانه قیامت ارزشهاست

طلوع مهر کمال ، در سپهر جلال است

میلاد فاطمه (س) روز مادر است

چراکه او به مادری  آبرو بخشید

روز زن است جرا که او زن را به جایگاه و پایگاه خود در نظام ارزشی جهان آگاه ساخت

میلاد فاطمه "س" روز فوران کوثر خیر و خجستگی در غدیر نبوت و اجرای رسالت است

کدام فضیلت را می توان نام برد که نمونه اعلایش در حیات فاطمه (س) نباشد؟؟؟

و میلادت بهانه ای شد برای گرامیداشت مقام والامرتبه ی زن و مادر .......

مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی، ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند. گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد. گاهِ بیماری ام، طبیبی بودی که دردم را می شناسد و درمانم می کند. گاهِ اندرزم، حکیمی آگاه که به نرمی زنهارم دهد. گاهِ تعلیمم، معلمی خستگی ناپذیر و سخت کوش که حرف به حرف دانایی را در گوشم زمزمه می کند.

گاهِ تردیدم، رهنمایی راه آشنا که راه از بیراهه نشانم دهد. مادر تو شگفتی خلقتی، تو لبریز از عظمتی؛ تو را سپاس می گویم و می ستایمت.

کاش بچه ها ارزش مادر را بیش از این میدانستند و میدانستند که خدا در کنار احسان به پدر و مادر از احسان به مادر به طور ویژه نام برده . آنجایی که میفرماید :

: ما انسان را سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، (خاصه  مادر) زیرا مادرش (بار وجود) او را به سختی حمل کرده و به سختی فرو نهاده است. بله آن جا که سخن از سختی ها و زحمات است، خداوند نام مادر را به صورت مخصوص بیان می دارد تا بلندای حق او بر فرزند، آشکار گردد.

پیامبر اکرم "ص" نیز دراین باره میفرمایند: حق مادرت بر تو این است که بدانی او تو را در جایی حمل کرده است که هیچ کس حمل نمی کند و از میوه دلش آن به تو داد که هیچ کس به دیگری نمی‌دهد .

مادر عزیزم تمام عمرت با مهربانی و شفقت ، در راه تربیتم و بزرگ شدنم عاشقانه تلاش کردی. و حال به حدی رسیده ام که محبت بی منتت را درک کنم. عزیزم عاشقانه دوستت دارم و دست پرمحبتت را میبوسم....

آنگاه که تمام مشقت و سختی را تحمل کردی تا من دیده به این جهان بگشایم . آنگاه که شبها تا به صبح مرا به آغوش میگرفتی تا من چشمانم را روی هم بگذارم و چشمانت تا به صبح درانتظار روی هم رفتن چشمان من باز میماند . آنگاه که عاشقانه از شیره جانت به من دادی تا بزرگ شدن مرا با چشمان زیبایت نظاره گر باشی . و حال که به حدی رسیده ام که میتوانم تمام محبت هایت را درک کنم و با تمام وجود بدانم که چه زیبا مرا دوست داری . عاشقانه و با تمام وجود دوستت دارم ....

نمیدانم آن فرزندی که لایق وجود مادری چون تو باشد هستم یا نه . نمیدانم مایه افتخارت هستم یا نه . اما میدانم هرکاری هم برایت انجام دهم هیچ گاه حتی به اندازه ذره ای از درد ها و زحماتی که از تولد من تا به الان کشیدی را جبران نخواهد کرد.

روزتان مبارک مادران با لطافت و مهربان..........

پی نوشت : دوستان عزیزم پست قبلی را فعلا زیاد جدی نگیرید . چون حیفم اومد این جشن قشنگ را تبریک نگم اونو حذفش کردم فعلا...