|
دلنوشته 
| ||
|
به نام خدای مهربون سلام به دوستان و همراهان گل دوست دارم رو این آیه بحث کنیم و ببینیم کی درست میگه کی غلط........ آیه 82 سوره توبه : فَلْیَضْحَکُواْ قَلِیلًا وَلْیَبْکُواْ کَثِیرًا جَزَاء بِمَا کَانُواْ یَکْسِبُونَ پس باید کم بخندند و بسیار گریه کنند به جزاى آنچه به دست مىآوردند . دیدین این شده دستاویز خیلی از مومن نماها !!!( چه کلمه ای شد مومن نما !!! . منظورم همون به ظاهر مومن ها هستند همونایی که زاهد گوشه گیر هستند . مینشینن گوشه خونه و فقط عبادت میکنن. راستی به نظرتون اینا مومن هستند ؟؟؟؟؟) خلاصه که از بحث منحرف نشیم . خیلی از این زاهدهای گوشه گیر این آیه رو برات میارن و میگن که تو قرآن هم گفته شده که باید کم بخندی و بیشتر گریه کنی . باید همیشه محزون باشی و ...... خلاصه از این حرفا خیلی میزنن . ما هم ساده !!!!! فکر میکردیم راست میگن دیگه تو قرآن هم اومده ......... حالا بزارید ببینیم شهید بهشتی چه پاسخی میدن به این شبهه : قرنهای متمادی تفریح کردن، نشاط در زندگی داشتن و امثال اینها را برای یک مسلمان ارزنده نقطه ضعف معرفی می‌کرده‌اند. شهید بهشتی میفرمایند که اون موقع که تحصیلات علوم اسلامی رو میگذروندیم خب جوان بودیم و به اقتضای دوران جوانی قبل و بعد از درس کمی میگفتیم و میخندیدیم با دوستان . بعد یکی از دوستان که از اون زاهدها هم بوده میگه که فلانی بهتره خودمون رو عادت بدیم که کمتر بخندیم یا اصلا نخندیم طبق آیه فلان ....... شهید بهشتی هم اون موقع فکر کردن که واقعا همینطوره دیگه . چون تو قرآن هم اومده . تا اینکه سالها بعدش که قرآن رو از اول مرور میکردند رسیدن به این آیه ...... حالا دوستان آیه قبلش رو بخونید تا خودتون متوجه بشید دیگه .........!!!!! وقتی به آیات قبلش توجه کنیم میبینیم که اون موقع پیامبر فرمان جهاد دادند و یه عده ای نرفتند برای جهاد . حالا این آیات قرآن می‌گوید، لعنت خدا باد بر این کسانی که دیدند پیغمبر با انبوه مسلمانها به میدان نبرد می‌رود، اما باز هم زندگی دوستی، آنها را وادار کرد از فرمان خدا و رسول تخلف کنند و بمانند. حالا این عده باید به خاطر کاری که کردند مجازات بشند و مجازاتشون اینه که کمتر بخندند و بیشتر گریه کنند . این را به عنوان یک کیفر و نفرین بر این گروه نافرمان می‌گوید. به کیفر این تخلف از فرمان خدا و رسول از این پس کم بخندند و زیاد بگریند. خنده در زندگی آنها کم باد و گریه در زندگی آنها فراوان باد! حالا شما از این آیه چه می‌فهمید؟ می‌فهمید که از دید اسلام زندگی با نشاط، نعمت و رحمت خداست و زندگی توأم با گریه وزاری و ناله، خلاف رحمت و نعمت خداست. خدا در مقام نفرین یا در مقام نکوهش از این تخلف می‌گوید، به کیفر این تخلف، از این پس از نعمت خنده و نشاط فراوان کم بهره باشید و همواره گریان و مصیبت‌زده و غمزده زندگی کنید. یعنی در واقع چون این خندیدن کم ، مجازات کار اونها هست نتیجه میگیریم که برا مردم عادی باید برعکس باشه دیگه . یعنی اتفاقا آیه برعکس میشه برای بقیه مردم . چون این آیه درمجازات اون گروه بوده ...... و این استدلال شهید بهشتی خیلی زیبا و جالب هست . پس نباید هر آیه ای که دیدیم استدلال غلط و اشتباه از خودمون بکنیم ...... در این زمینه احادیث زیادی هم داریم : از جمله حدیث حضرت علی ع که میفرمایند مومن شادیش در چهره اوست و اندوهش درون دلش است ....... پس بهتره که در بین مردم شاد و شادمان باشیم و گریه ها و اندوهمون رو بزاریم موقعی که با خدا تنها هستیم . درست مثل بزرگان دین و ائمه و..... که در خلوت چقدر از ترس خدا گریه میکردند وچقدر اشک میریختند و در بین مردم چقدر بشاش و خوشرو بودند ........... پس مومن واقعی اونی هست که خوشرو و خوش سخن باشه در بین مردم و گریان و ناراحت باشه در خلوت خودش .... پس دوستان گلم بشاش باشید و خوشروووووو ....... [ سه شنبه 88/8/26 ] [ 8:40 صبح ] [ دلنوشته ]
[ گل واژه ها () ]
|
درباره وبلاگ  | |
| [قالب وبلاگ : سیب تم] [Weblog Themes By : SibTheme.com] | ||
