به نام خدای مهربون

یک روز سوراخ کوچکی در یک پیله ظاهر شد . شخصی نشست و چند ساعت به جدال پروانه برای خارج شدن از سوراخ کوچک ایجاد شده در پیله نگاه کرد . سپس فعالیت پروانه متوقف شد و به نظر رسید تمام تلاش خود را انجام داده و نمیتواند ادامه دهد . آن شخص تصمیم گرفت به پروانه کمک کند و با قیچی پیله را باز کرد . پروانه به راحتی از پیله خارج شد اما بدنش ضعیف و بال هایش چروک بود . آن شخص باز هم به تماشای پروانه ادامه داد چون انتظار داشت که بال های پروانه باز ، گسترده و محکم شوند و از بدن پروانه محافظت کنند . هیچ اتفاقی نیفتاد !

در واقع پروانه بقیه عمرش به خزیدن مشغول بود و هرگز نتوانست پرواز کند .

چیزی که آن شخص با همه مهربانیش نمیدانست این بود که محدودیت پیله و تلاش لازم برای خروج از سوراخ آن ، راهی بود که خدا برای ترشح مایعاتی از بدن پروانه به بالهایش قرار داده بود تا پروانه بعد از خروج از پیله بتواند پرواز کند .

گاهی اوقات تلاش تنها چیزی است که در زندگی نیاز داریم.

اگر خدا اجازه میداد که بدون هیچ مشکلی زندگی کنیم فلج میشدیم ،

به اندازه کافی قوی نبودیم و هرگز نمیتوانستیم پرواز کنیم .

من قدرت خواستم و خدا مشکلاتی در سر راهم قرار داد تا قوی شوم .

من دانایی خواستم و خدا به من مسائلی داد تا حل کنم.

من سعادت و ترقی خواستم و خدا به من قدرت تفکر و قوت ماهیچه داد تا کار کنم.

من جرات خواستم و خدا موانعی سر راهم قرار داد تا بر آنها غلبه کنم.

من عشق خواستم و خدا افرادی به من نشان داد که نیازمند کمک بودند.

من محبت خواستم و خدا به من فرصت هایی برای محبت داد.

من به هرچه خواستم نرسیدم ......اما به هر چه نیاز داشتم دست یافتم.

بدون ترس زندگی کن ، با همه مشکلات مبارزه کن و بدان که میتوانی بر تمام آنها غلبه کنی......